ΔΩΣΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ,
ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ ΑΛΛΑ ΧΑΡΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΛΗΠΤΗ !!!!
ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.
ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΣΑΡΓΑΣΣΩΝ....!!!!1
ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ !!!!
ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΣΑΡΓΑΣΣΩΝ !!!!!!!!
Στην θάλασσα των Σαργασσών απόψε ταξιδεύω!!
Σε πέλαγο βαθύ τι άραγε γυρεύω?? Εκεί μου είπαν πως θα σε βρω εσένα μάτια μου πού΄χω χάσει!! Μάγισσες σε πήρανε, στην σπηλιά τους σε έκρυψαν, αιχμάλωτός τους είσαι πια, γιατί αρνήθηκες τον έρωτά τους μένοντας πιστός στην δική μου μορφή, δικέ μου Έρωτα, που Αγάπη σε λένε!!
Κι εγώ στους δρόμους του Ποσειδώνα ταξιδεύω. Λευκό δελφίνι έχω ζεμένο, στην θάλασσα να με οδηγεί στην μεγάλη μου αναζήτηση και τον άνεμο παρακαλώ ούριος να είναι, για να προλάβω να φθάσω γρήγορα εκεί που είσαι !!
Μια ξανθή γοργόνα έγινε οδηγός μου στης θάλασσας το δρόμο, γιατί κι αυτή γνώριζε από αγάπη χαμένη. Είχε χάσει κι εκείνη την δικιά της από τις Μάγισσες των Σαργασσών και τάμα το είχε κάνει εκδίκηση να πάρει κι εκείνες να ξεκάνει!!
Γλάροι κατάλευκοι και θαλασσοπούλια με ακολουθούσαν κι έδιωχναν τα σύννεφα τον Ήλιο να μην κρύβουν, για να λάμπει να με ζεσταίνει στον μακρινό μου ταξίδι της αναζήτησης!
Μέρα - νύχτα αρμένιζα χωρίς να χάνω το θάρρος μου, το μπλε χρώμα της θάλασσας άλλαξε τόνους, άλλοτε σε μπλε βαθύ, σε γαλάζιο κι άλλοτε σε γαλαζοπράσινο. Οι νύχτες ήσαν ντυμένες με τα αστραφτερά διαμαντένια αστέρια, με χρωματιστούς φωτεινούς Γαλαξίες και με το αργυρό φεγγάρι παρέα, που χάραζε με τις ασημοακτίνες του φωτεινά μονοπάτια στην θάλασσα, τον δρόμο να μην χάσω και γρήγορα να φθάσω !!
Σε μια υπέροχη Ανατολή με όλα τα χρυσοκίτρινα χρώματά της να πυρπολούν τον Ορίζοντα, φάνηκε η θάλασσα των Σαργασσών!! Σκουρόχρωμα τα νερά της, τρομαχτικά, γεμάτα καταπράσινα πλατύφυλλα φύκια μαζί με πολλά άλλα θαλασσόφυτα και διάφορους σπαρμένους βράχους πορτοκαλοκόκκινων κοραλλιών με φοίνικες επάνω τους, να σχηματίζουν νησίδες μαγικές – εξωτικές, ενώ το ελαφρύ κύμα έγλυφε στις λευκές αμμουδιές τους με τα πολλά κοχύλια . Και να απέναντι φάνηκε μια σπηλιά που την είσοδό της φύλαγαν τρεις μαυριδερές γυναίκες με σκουρόχρωμα ρούχα κι άγρια πρόσωπα!! __<< Οι Μάγισσες – αναφώνησα >> και πήδηξα στην ακτή!! Ρίχτηκα με ορμή κατά επάνω τους βγάζοντας δυνατή ιαχή και κραδαίνοντας το μαγικό ολόχρυσο ραβδί, που μούδωσε η φίλη μου η ξανθιά Γοργόνα!! Την πρώτη Μάγισσα που ήρθε εμπρός μου να με σταματήσει, την έλεγαν < Ζήλια > την έκαψα εκτοξεύοντας επάνω της το Αθάνατο Πυρ από το μαγικό ραβδί !! Η δεύτερη που με πλησίασε την αποκαλούσαν < Μίσος >, την ράντισα με το ραβδί μου βροχή αγάπης τόσο δυνατή, που δεν άντεξε και έλιωσε αμέσως!! Η Τρίτη που έφραζε την είσοδο της σπηλιάς με το θεόρατο κορμί της, την αποκαλούσαν <Κακία> και την πέτρωσα κτυπώντας την με το χρυσόραβδο της Γοργόνας, που έτσι κι εκείνη πήρε την εκδίκησή της για το κακό που της είχαν κάνει οι Μάγισσες! Μετά θρυμμάτισα αυτόν τον βράχο της < Κακίας > και σκόρπισα τα θραύσματά της στην θάλασσα των Σαργασσών, μην τυχόν και τα κομμάτια ξαναενωθούν, μην ζωντανέψει και τους ανθρώπους πάλι σκληρά παιδέψει !!
Μέσα στην σπήλια δεμένος ήσουν εσύ αγαπημένη μου μορφή. Σπάζω με το μαγικό ραβδί τα δεσμά σου και με την αγκαλιά μου ζεσταίνω το παγωμένο σου κορμί, στον ήλιο έξω σε οδηγώ, σε καθαρίζω με καθαρό - κρυστάλλινο νερό πηγής και σε σκουπίζω με την μακριά χαίτη των μαλλιών μου!! Απελευθερωμένος πλέον αγαπημένε < Έρωτα >, έλαμψε όλος ο τόπος γύρο με την εμφάνισή σου, εξωτικά πουλιά γέμισαν τον ουρανό και με τα τραγούδια τους πλημύρισε μελωδίες όλη την πλάση! Ψάρια όλων των ειδών και των χρωμάτων αναπηδούσαν χαρούμενα στην θάλασσα των <Σαργασσών> που κι αυτή ζωντάνεψε, γιατί το πολύ κακό χάθηκε με τον χαμό των Μαγισσών και ανακουφίστηκε ο κόσμος όλος!!
Πάνω στο λευκό δελφίνι μου κι οι δυό μας αγκαλιά, με συνοδεία όλα τα πλάσματα της θάλασσας και τα πουλιά του ουρανού, με οδηγό - αρχηγό μπροστά τους την ξανθιά Γοργόνα, μας οδηγούν πλέον στην δική μας Γή της ευτυχίας, της ζωής εκείνης που μας αξίζει και την δικαιούμαστε, επειδή <ΕΡΩΤΑ – ΑΓΑΠΗ> πάντα είσαι ευλογία, δημιουργία, χαρά και προϋπόθεση νικηφόρων αγώνων απέναντι στο σκοτεινό, το κακό και το άδικο !
Κι ο Άνεμος τραγούδαγε <ΖΗΤΩ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ > που πάντα στον κόσμο θα θριαμβεύει και τους ανθρώπους θα ζωντανεύει, σε μικρούς θεούς θα μετουσιώνει και την Ζωή πάντα θα θεώνει!!!!
ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.
ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ...!!! ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...!!!!!
ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Εμείς οι απλοί άνθρωποι,
της ζωής αγωνιστές
μπορούμε ν΄ακούμε, να βλέπουμε,
και να φιλοσοφούμε ό,τι η ζωή
Κάστρα ψηλά δεν κτίσαμε,
μεγάλες νίκες δεν είχαμε,
σε λαϊκά σχολεία πήγαμε,
μα την ζωή στους ώμους μας
με δύναμη κι ορμή σηκώσαμε!
Δάκρυα πολλά χύσαμε,
πόνους δυνατούς βιώσαμε,
δόσεις ευτυχίας γευθήκαμε,
στην ζωή με σθένος παλέψαμε,
στην κάθε μέρα αγωνιστήκαμε ,
άλλοτε δικαιωθήκαμε,
άλλοτε απογοητευτήκαμε,
αλλά ποτέ δεν παραιτηθήκαμε!
Το σπίτι μας κοιτάξαμε,
τους ανθρώπους μας φροντίσαμε,
με την καρδιά μας αγαπήσαμε,
δώσαμε και πήραμε,
σε απλά και λίγα ικανοποιηθήκαμε,
με χαρές και λύπες γεμίσαμε,
αγάπη πολύ χαρίσαμε ,
τον έρωτα γευθήκαμε,
χαρήκαμε μα και λυπηθήκαμε,
στα πατώματα βρεθήκαμε,
αλλά ξανασηκωθήκαμε
την γλυκόπικρη ζωή συνεχίσαμε,
κι όνειρα - σχέδια επαναπροσδιορίσαμε!
Εμείς οι απλοί άνθρωποι,
ακτίνες φωτός και στιγμές ζωής ,
είμαστε εκείνο το αλάτι της Γής
που κάνουμε τον κόσμο πιο όμορφο,
τρυφερό, φωτεινό μα και πιο ανθρώπινο !!!
ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.
ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΕΦΕΤΟΣ ΚΙ ΕΠΕΣΕ << ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΒΡΟΧΗ >> ......!!
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΒΡΟΧΗ...!!!!!!!
Τραγούδησε σήμερα η βροχή σαν έπεφταν οι δυνατές σταγόνες της πάνω στις στέγες, στις τέντες, στο χώμα, σ΄όλη την πλάση και μουρμούριζε χαρούμενα τον ερχομό της !! Και οι σταγόνες της γίνανε ρυάκι που κύλησε στην επιφάνειά της γης παρασύροντας φύλλα, σκόνη, σκουπίδια και κάθε τι που παρέμενε στο έδαφος, το καθάρισε το έλαμψε σαν καλή νοικοκυρά !!
Πότισε η βροχή ευεργετικά το χώμα για να καρπίσει τον σπόρο που σπάρθηκε ή το μετέφερε ο αέρας μαζί του κι από την ευλογία της φύσης όλα μαζί να χαρίσουν στους ανθρώπους την απαραίτητη τροφή !!
Τα δένδρα, οι θάμνοι ποτίστηκαν απ΄αυτήν κι αποθήκευσαν τους χυμούς τους για την Άνοιξη, νέα φύλλα να βγάλουν στην θέση εκείνων που χάθηκαν και ζωή να ξαναδώσουν σε κάθε τι που κοιμίζει το Φθινόπωρο κι αδρανοποιεί ο Χειμώνας !!
Τα ψηλά βουνά γέμισαν μες΄ στα σπλάχνα τους κι αυτά το πολύτιμο νερό της βροχής, που στις πλαγιές τους οι πηγές τους θα ξεδιψάσουν ανθρώπους, ζώα, πτηνά κι όλα τα πλάσματα της φύσης, αλλά και το πράσινο θα ξανά βλαστήσει, θ΄ανθίσει !!
Η βροχή που δεν απορροφήθηκε από την γη έγινε χείμαρρος, ποτάμι δυνατό και κατρακύλησε ορμητικά στον κάμπο την θάλασσα να συναντήσει, να την φρεσκάρει, να την γεμίσει με θρεπτικές ουσίες και τα ψάρια να ταΐσει. Κι αφού την θάλασσα την αναστάτωσε, την μαστίγωσε, την ανακάτωσε, την θόλωσε, αποδεικνύοντας την δύναμή της, διείσδυσε μέσα της κι έγινε ένα μ΄αυτήν !!
Βροχή που πέφτεις ευεργετικά στο κορμί το αναριγείς, το ξυπνάς να αισθανθεί ότι κι <εσύ> είσαι σημαντικό στοιχείο ζωής. Εμπνέεις τον νου με το τραγούδι σου το ρυθμικό και δίνεις αφορμή στον δημιουργό ποιήματα να σου γράψει, να σε παινέψει που μπορείς να ταξιδεύεις το μυαλό στους δικούς σου νερένιους - εξωτικούς δρόμους !!
Βροχή των ρομαντικών, των γεωργών, των ποιητών, των φυσιολατρών, της περίσκεψης και της φιλοσοφίας των ανθρώπων, συνακόλουθη του Φθινοπώρου στην αλλαγή του καιρού, σημαντικότατο στοιχείο της Φύσης στην ανακύκλωση του πολύτιμου νερού, στην δημιουργίας ζωής επί Γης!!!
Βροχή που σ΄ αγαπώ και σιγοτραγουδώ μαζί σου καημούς, έρωτες, αυταπάτες, λάθη, όνειρα, παραισθήσεις, πάθη της ζωής κι απαιτήσεις, που η κάθε σταγόνα σου πάντα κάτι θυμίζει, αναστατώνει μα και λυτρώνει !!!
ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)