ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΒΡΟΧΗ !!!

 Τραγούδησε σήμερα η βροχή σαν έπεφταν οι δυνατές σταγόνες της πάνω στις στέγες, στις τέντες, στο χώμα, σ΄όλη την πλάση και μουρμούριζε χαρούμενα τον ερχομό της !!   Και οι σταγόνες της γίνανε ρυάκι που κύλησε στην επιφάνειά της γης παρασύροντας φύλλα, σκόνη, σκουπίδια και κάθε τι που παρέμενε στο έδαφος, το καθάρισε το έλαμψε σαν καλή νοικοκυρά !!

Πότισε η βροχή ευεργετικά το χώμα για να καρπίσει τον σπόρο που σπάρθηκε ή το μετέφερε ο αέρας μαζί του  κι από την ευλογία της φύσης όλα μαζί να χαρίσουν στους ανθρώπους την απαραίτητη τροφή !!

Τα  δένδρα, οι θάμνοι ποτίστηκαν απ΄αυτήν κι αποθήκευσαν τους χυμούς τους για την  Άνοιξη, νέα φύλλα να βγάλουν στην θέση εκείνων που χάθηκαν και ζωή να ξαναδώσουν σε κάθε τι που κοιμίζει το Φθινόπωρο κι αδρανοποιεί ο Χειμώνας !!

 Τα ψηλά βουνά γέμισαν μες΄ στα σπλάχνα τους κι αυτά το πολύτιμο νερό της  βροχής, που στις πλαγιές τους οι πηγές τους θα ξεδιψάσουν ανθρώπους, ζώα, πτηνά κι όλα τα πλάσματα της φύσης, αλλά και το πράσινο θα ξανά βλαστήσει, θ΄ανθίσει !! 

Η βροχή που δεν απορροφήθηκε από  την γη έγινε  χείμαρρος, ποτάμι δυνατό και κατρακύλησε ορμητικά στον κάμπο την θάλασσα να συναντήσει, να την φρεσκάρει, να την γεμίσει με θρεπτικές ουσίες και τα ψάρια να ταΐσει.  Κι αφού την θάλασσα την αναστάτωσε, την μαστίγωσε, την ανακάτωσε, την θόλωσε, αποδεικνύοντας την δύναμή της, διείσδυσε μέσα της κι έγινε ένα μ΄αυτήν  !!

 Βροχή που πέφτεις  ευεργετικά στο κορμί το αναριγείς, το ξυπνάς να αισθανθεί ότι κι <εσύ> είσαι σημαντικό στοιχείο ζωής.   Εμπνέεις τον νου με το τραγούδι σου το ρυθμικό και δίνεις αφορμή στον δημιουργό ποιήματα να σου γράψει, να σε παινέψει που μπορείς να ταξιδεύεις το μυαλό στους δικούς σου νερένιους - εξωτικούς δρόμους !!

Βροχή των ρομαντικών, των γεωργών, των ποιητών, των φυσιολατρών, της περίσκεψης και της φιλοσοφίας των ανθρώπων,  συνακόλουθη του Φθινοπώρου στην αλλαγή του καιρού, σημαντικότατο στοιχείο της Φύσης στην ανακύκλωση του πολύτιμου νερού, στην δημιουργίας ζωής επί Γής!!!

Βροχή που σ΄ αγαπώ και σιγοτραγουδώ μαζί σου καημούς, έρωτες, αυταπάτες, λάθη, όνειρα, παραισθήσεις, πάθη της ζωής  κι απαιτήσεις, που η κάθε σταγόνα σου πάντα κάτι θυμίζει, αναστατώνει  μα και λυτρώνει !!!

 ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.