ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΝΥΧΤΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ...!!!

 

ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΝΥΧΤΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ
Νωρίς το βράδυ, η Νένα καθισμένη στην κουνιστή πολυθρόνα έξω στην ευρύχωρη βεράντα του εξοχικού σπιτιού, αυτού που βρισκόταν μέσα στην καρδιά του δάσους στο μεγάλο ξέφωτο του, απολάμβανε την αργυροκόκκινη καλοκαιρινή υπερπανσέληνο του Αυγούστου!! Ήταν ένα οίκημα ιδιαίτερης αισθητικής, προσαρμοσμένο στο φυσικό περιβάλλον, κατασκευασμένο αποκλειστικά από χονδρούς κορμούς δένδρων, πριν πολλές δεκαετίες από το δασαρχείο και τους ξυλοκόπους της περιοχής, στο υπέροχο < Πράσινο Βουνό > που εξυπηρετούσε τότε τις ανάγκες τους κατά την διάρκεια των εργασιών τους μέσα στο δάσος !! Τώρα πλέον το διέθεταν τα καλοκαίρια για τουριστικούς σκοπούς, για να έχουν την δυνατότητα – την επαφή με την φύση όσοι άνθρωποι το επιθυμούσαν!!!! Οι αγριοτριανταφυλλιές είχαν καλύψει τις ξυλοκολώνες και τους δοκούς στήριξης της βεράντας, γεμίζοντας το δροσερό αεράκι με το λεπτό ευχάριστο άρωμα τους, υπέροχο άγγιγμα στις ανθρώπινες αισθήσεις!! Την πίσω πλευρά του ξυλόσπιτου την είχε καταλάβει και σκεπάσει πλατύφυλλος κισσός μέχρι την σκεπή, σαν μια βαθυπράσινη αγκαλιά!! Έριξε επάνω της τη μεγάλη πολύχρωμη εσάρπα της κι αφέθηκε να ρεμβάζει προς κάθε κατεύθυνση ευχαριστημένη που βρισκόταν στον ποθητό - πανέμορφο αυτό τόπο, που ανέδυε ευεργετική –χαλαρωτική ενέργεια από την αρχή της άφιξης της!!
Καθάριος - βαθυκύανους ο νυχτερινός ουρανός, στολισμένος με τα διαμαντένια αστέρια του που λαμπίριζαν, ενώ στο κέντρο του τον κοσμούσε ο υπερμεγέθης λαμπερός δίσκος της Σελήνης, σκορπίζοντας τις ασημοακτίνες της στη Γη φωτίζοντας την ανοιχτωσια του δάσους , κάνοντας το σκοτάδι να διαλύεται έως στα πυκνά δένδρα , που οι σκιές τους δημιουργούσαν μυθικά σχήματα αλλάζοντας μορφή κάθε φορά που ο αέρας κουνούσε τις σκουρόχρωμες φυλλωσιές τους!!!!
Απέναντι στην νερένια – κρυστάλλινη ήρεμη επιφάνεια της λιμνούλας καθρεφτιζόταν ο υπέρλαμπρος δίσκος της Σελήνης και στην άκρη της, στην ακτή της στα βραχάκια έρεε ένα ρυάκι, που το μουρμουρητό από το γάργαρο νεράκι του ακουγόταν σαν απαλή μουσική, με ήχους ήπιους - μελωδικούς καθώς κατρακυλούσε προς την πλαγιά του βουνού!!
Στο δάσος τριγύρω, που οι κορυφές των πανύψηλων δέντρων του όπως φωτίζονταν από το σεληνόφως, φαίνονταν να ιριδίζει το σμαραγδένιο χρώμα τους, να λάμπει μέσα στα πέπλα της ιδιαιτέρα φωτισμένης αυτής νύχτας!!
Πλημύρισε η ατμόσφαιρα γύρω από αρώματα θυμαριού – αγριομέντας και πεύκου και σε κάθε αναπνοή της γέμιζαν τα πνευμόνια της με καθαρό οξυγόνο, καθώς δε ο δροσερός αέρας τα σκόρπιζε παντού άγγιξε το κορμί της , το έκανε να αναριγήσει ευχάριστα και να ευχαριστηθεί με όλες τις αισθήσεις της την νύχτα αυτή της Πανσελήνου του Αυγούστου, την τελευταία του καλοκαιριού !!
Κάκου - κάπου κάποια κραξίματα από νυχτοπούλια έσπαζαν την ησυχία – την σιωπή της όμορφης βραδιάς, ενώ βαθειά μέσα από το δάσος ακούγονταν εναλλάξ το παραπονιάρικο τραγούδι του Γκιόνη και η φωνή μιας Κουκουβάγιας , ωσάν το ένα να έλεγε στο άλλο τον καημό του!! Κι όπως ο αέρας περνούσε μέσα από τους κορμούς και τα κλαδιά των δένδρων του δάσους, σείονταν μαζί κι οι φυλλωσιές τους και έδιναν μια αίσθηση μουσικής υπερβατικής, σαν να συμμετείχαν όλα μαζί στην μαγική βραδιά !!
Διάφορα άγρια ζώα και ζωάκια πρόβαλαν δειλά από διάφορες πλευρές του δάσους στο ξέφωτο και μαγεμένα περιεργάζονταν κι αυτά τον ουρανό και τον χώρο τριγύρω, ενώ τα άλλα που δεν τολμούσαν να εμφανισθούν, πρόδιδαν την παρουσία τους τα φωσφορίζοντα τα ματάκια τους μέσα από την σκοτεινιά της βλάστησης, συμμετέχοντας έτσι κι αυτά στην βραδιά αυτή!!!
Στο βάθος της περιοχής, ψηλά πάνω στον γρανιτένιο βράχο, στην άκρη του γκρεμού εμφανίσθηκε ένας μεγαλοπρεπής λευκός λύκος που έβγαλε δυνατές ιαχές - την λυκοκραυγη χαιρετισμού στην βασίλισσα του, την ολόγιομη Σελήνη, χαιρετίζοντας την όπως κάνει σε κάθε πανσέληνο, καλώντας ταυτόχρονα την θηλυκιά να έρθει κοντά του !!! Αλυχτούσε ο άρχοντας της νύχτας - του δάσους και σε λίγο εμφανίσθηκε στον βράχο δίπλα του και η θηλυκιά να του κάνει νάζια και χαρές, να τρίβεται επάνω του κι εκείνος ανταποκρινόμενος να ερωτοτροπεί μαζί της για το ποθητό ζευγάρωμά τους!!!
-Τι αξέχαστη νύχτα αυτή, που όλη η φύση συμμετείχε με κάθε πλάσμα της και στοιχείο της , που κάθε σχήμα ζωντανεύει με την σκιά του στην μοναδική αυτή καλοκαιρινή βραδιά !!! Τι εκπληκτική φύση με εναλλαγές πολλές , θαυμαστές, μοναδικές που μαζί με την μεγαλειώδη πανσέληνο κάνει την νύχτα αυτή μαγική – ονειρική για τις ανθρώπινες αισθήσεις και την ψυχή !!!!!!
Η νύχτα προχωρούσε ντυμένη με το ασημόφως της σελήνης στο μονοπάτι της κι ο χρόνος ο άχρονος κυλούσε χαλαρά πάνω από κάθε πλάσμα , στοιχείο ή στοιχειό του μαγικού δάσους, με γεμάτη την ατμόσφαιρα αρώματα, ήχους, όνειρα και προσδοκίες κάνοντας τις αισθήσεις ν΄αναρριγούν , να καταλαβαίνουν ότι η Ζωή είναι ωραία κι ευλογημένη!! Ένα πεφταστέρι διέσχισε τον ουράνιο θόλο τόσο μεγαλόπρεπα προβάλλοντας την αστραφτερή μορφή του, που δεν πέρασε απαρατήρητο από τα μάτια της Νένας, παρασύροντας την να κάνει μια ευχή !!! Εικόνες πολλές και υπέροχες, αισθήσεις γεμάτες ικανοποίηση και μια ιδιαίτερη γαλήνη και ψυχική ικανοποίηση την κατέκλεισαν, την χαλάρωσαν τόσο πολύ που δίχως να το αντιληφθεί έκλεισαν τα βλέφαρά της, ενώνοντας τα όνειρα με την μαγεία της βραδιάς που είχαν ήδη κατακλείσει – γεμίσει τα μάτια της!!!
Μια φωτεινή – θερμή ακτίνα την έκανε να ξυπνήσει !! Ήταν από τον ανατέλλοντα ήλιο με την πανδαισία των χρωμάτων του να πλημυρίζει τον ορίζοντα στην ανατολή, που νοητικά την χαιρετούσε στην νέα ελπιδοφόρο ημέρα που ξεκίνησε, μετά την υπέροχη, μοναδική - μαγική βραδιά της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου, που το μεγαλείο της θα έμενε χαραγμένο στην ψυχή της για πάντα ως πολύτιμη μνήμη ζωής !!!!!!
Η Φύση η Θεϊκή πάντα θα υπερέχει και θα παρέχει την ποίηση στην ζωή μας , ας την τιμούμε και να την απολαμβάνουμε δεόντως όταν μας δίνεται η ευκαιρία !!!
ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.
Όλες οι αντιδράσεις:
Εσείς, Helen Kalaitsidou, Ελενη Αντωνοπούλου και 14 ακόμη

ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΘΑΛΑΣΣΑ ,,,!!! αχ αχ ,,!!!


ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΘΑΛΑΣΣΑ………… !!!!

Μου λείπει ο ήχος από τα άγρια κύματά σου μάγισσα Θάλασσα , που σπάνε επάνω στα ανεμοδαρμένα βράχια της ακτής, σ΄εκείνα που στα σπλάχνα τους υπήρχε η μυστική – μαγική σπηλιά. Σ΄αυτήν μέσα πρωτοαντίκρισα τον θεϊκό Τρίτωνα αγκαλιά με την χρυσομαλλούσα γοργόνα, να της σιγοτραγουδά ερωτικό - μελωδικό τραγούδι και να την ραίνει μ΄αθάντο νερό πηγής, που ανέβλυζε απ την σχισμή του βράχου !! Ν΄αγγίξω τα φύκια στην ακτή, που ο δυνατός άνεμος έκανε τα ανταριασμένα σου κύματα να τα ξεβράσουν στην παραλία, στρώμα να τα κάνει, να σκεπάσουν - να πρασινίσουν τα βότσαλα, που κάτω από αυτά βρίσκουν καταφύγιο τα οστρακόδερμα, για να τραφούν και να κρυφτούν από τους λευκούς γλάρους που πετούν χαμηλά ψάχνοντας την λεία τους , τιτιβίζοντας - κράζοντας χαρούμενα κι ανέμελα, κάνοντας κύκλους από πάνω τους με τα μεγάλα υπέροχα φτερά τους!!!
Θάλασσα μου επιθύμησα τον αρωματισμένο αέρας σου με το ευεργετικό ιώδιό σου, που σε κάθε αναπνοή αναζωογονεί το κορμί και το θεραπεύει!! Ο άνεμος που σ΄ αγγίζει διαρκώς, σου < κλέβει> σταγονίδια δροσιάς από τους αφρούς των κυμάτων σου και με τις ριπές του δροσίζει το ευάλωτο ανθρώπινο σώμα , ανατριχιάζει το δέρμα ευχάριστα, κάνοντάς το σφριγηλό - νεανικό !!
Πόσο μου λείπουν Θάλασσα τα ηλιοβασιλέματά σου, τότε που τα νερά σου ντύνονται χρυσοκόκκινα , λάμπουν εντυπωσιακά – εκθαμβωτικά και αργά - αργά σβήνουν στου ορίζοντα την άκρη, όταν και οι τελευταίες ηλιαχτίδες βυθίζονται στον σκοτεινό βυθό σου !! Κι όταν το ολόγεμο – λαμπερό Φεγγάρι εμφανισθεί στον έναστρο ουρανό, σου χαράζει μυθικούς ασημοδρόμους που βολτάρουν επάνω τους τα στοιχειά σου: οι νεραΐδες , οι γοργόνες, οι Νηρηίδες που μαζί τους κάνει παιγνίδια ο σκανδαλιάρης - πανέμορφος Τρίτωνας, παίζοντας την μελωδική του λύρα, παρασύροντάς τες όλες σε χαρούμενο - ζωηρό χορό, ο δε ερωτευμένος τιτάνας Ωκεανός κυνηγά την αγαπημένη - ποθητή του νεράιδα, πλατσουρίζοντας άτσαλα στα κύματά σου, σηκώνοντας υψηλούς υδάτινους πίδακες!!!
Είναι και κάτι βραδιές Θάλασσα μου, που τα σκοτεινά νερά σου τα σχίζει η τρίαινα του Ποσειδώνα και το χρυσοποίκιλτο άρμα του, που το σέρνουν τα τέσσερα ολόλευκα άτια του διασχίζοντάς σε απ άκρη - σ΄ άκρη, για να πάει στον Όλυμπο να συναντήσει τ΄ αδέλφια του και τον κρυφό έρωτά του, την πανέμορφη θεά Αφροδίτη!!! Κι εσύ κόρη υπάκουη στον αφέντης σου, γαληνεύεις τα νερά σου από όπου διέρχεται, μην τύχη και τα κύματά σου βρέξουν τον χρυσοκέντητο γαλάζιο χιτώνα του, μουσκέψουν τα χρυσά σανδάλια του και σου θυμώσει πολύ …!! Το φωσφορίζον φυτοπλαγκτόν (το << bioluminesce>> ) με το μπλε λαμπιρίζον φώς τους ( λόγω της λουσιφερίνης που εμπεριέχουν), φωτίζουν τον δρόμο του μεγάλου Θεού σαν διαμαντένια αστεράκια του νερού, παραμένοντας στην θέση τους σε ασάλευτη φωτεινή γραμμή μέχρι την ακτή της Πιερίας, που βρίσκεται ο ξακουστός Όλυμπος, ο προορισμός του!!!
Πόσο μου λείπεις θάλασσα που με τα μικροκυματάκια σου, δρόσιζες τα πόδια μου σε εκείνες τις υπέροχες βόλτες στην αμμουδιά τα καλοκαίρια των διακοπών μου, στ΄ απογεύματα των δημιουργικών περισυλλογών μου !!? Καθισμένη τότε κάτω από τα αρμυρίκια της ακτής, βάλσαμο ήταν στην ψυχή το αγνάντεμά σου - το οπτικό ταξίδι επάνω σου, που μαζί με το χάδι από το δροσερό αεράκι στο κορμί μου, το γεμάτο μοσχοβολιές ρίγανης, θυμαριού, αγροδιόσμου και πεύκου, με ταξίδευες σε νησιά – τόπους και προορισμούς , εκεί όπου εσύ αγγίζεις και διαφεντεύεις….!!! Τότε που κάθε πρωί, εσένα πρώτη αντίκριζα από το μπαλκόνι μου, γέμιζα αισιοδοξία, διάθεση για ζωή και δημιουργία, θαυμάζοντας τον ζωοδότη ήλιο ν΄ ανατείλει μέσα από τα νερά σου στην γραμμή του ορίζοντα, εκεί που σμίγεις με τον ουρανό, πλημυρισμένη από τα θαυμάσια χρώματά του, που αυτά καθώς αντανακλώντουσαν επάνω στα παιγνιδιάρικα συννεφάκια, τα μετέτρεπαν σε φανταστικούς εξωπραγματικούς ταξιδιώτες!! Μοναδικές στιγμές μιας διαφορετικής ευτυχίας, που σε περικυκλώνει μια ατμόσφαιρα υπερβατική, μυστηριώδης, γεμάτη από χρώματα κι αρώματα της Θεϊκής φύσης!!!!!
Θάλασσα είσαι εκείνη που συλλέγεις όλα τα νερά της ξηράς, τα ενσωματώνεις, τρέφεις τα δικά σου πλάσματα και με την μοναδική διαδικασία της εξάτμισης - δημιουργίας βροχοφόρων νεφών, τα προωθείς καθαρά να επιστρέψουν γεμάτα ενέργεια στην γη, για την αναζωογόνηση – καρποφορία της και την επιβίωση όλων των πλασμάτων σ΄ αυτήν, πανίδας και χλωρίδας!!
Αγαπημένη Θάλασσα είναι πολλά τα καλά που μας προσφέρεις πλουσιοπάροχα, τα νόστιμα - τα υπέροχα σου ψάρια και θαλασσινά, τα φύκια , τα όστρακα, το αλάτι, τις φαρμακευτικές πολύτιμες πρώτες ύλες κλπ.!! Μας εμπνέεις σε πνευματικές και καλλιτεχνικές δημιουργίες, αλλά κυρίως με την ενέργεια που εκπέμπεις ευεργετικά επάνω μας, μας αποφορτίζεις από τοξικές ουσίες με την κάθαρση που επιτελείται στο γήινο σώμα μας, όταν βυθιζόμαστε στο νάμα των ευλογημένων νερών σου κι απογειώνεται η σάρκα και το πνεύμα μας ως νεογέννητο μωρό !!! Για την κυριαρχία και την εκμετάλευσή σου, πόσες συγκρούσεις ανθρώπων και παγκόσμιων συμφερόντων υπήρξαν διαχρονικά και συνεχίζουν να γίνονται με αυξανόμενη ένταση για τα πολύτιμα ορυκτά που κρύβεις – φυλάς στον κόρφο σου τον ποθητό !!!?? Πόση καταστροφή σου επιφέρουν με αυτέ τις διαμάχες και την αλόγιστη – ανεύθυνη εκμετάλλευση σου από τους κρατούντες την εξουσία του κόσμου, μόνον για τον πλουτισμό τους και τοιουτοτρόπως την ενίσχυση της δύναμης τους!! ?? Σε ρυπαίνουν τακτικά κατά την εξόρυξη των σπουδαίων κοιτασμάτων σου, σε καταστρέφουν και δηλητηριάζουν τα πλάσματα σου!! Όμως αυτό το κάνουν και οι άνθρωποι, οι παραθαλάσσιες χώρες, καθώς και τα καράβια, τα ποντοπόρα πλοία, με την χρήση σου ως σκουπιδότοπου, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που θα επέλθουν εξ αιτίας τους άμεσα ή έμμεσα στο περιβάλλον, αλλά και την υγεία του οικοσυστήματος και των ανθρώπων όλης της γης!!?
Σε λατρεύω Θάλασσα σαν την < μήτρα της δημιουργίας > και μου λείπεις πολύ τα τελευταία σκληρά χρόνια, που δεν δύναμαι πλέον να έρθω σιμά σου, να σε χαρώ, να σε θαυμάσω, να γεμίσω τις ψυχικές μου μπαταρίες από τις εξαιρετικές εικόνες και μορφές σου σε κάθε ώρα και στιγμή, να σε απολαύσω, να αναγεννηθώ μέσα στα νερά σου και να χαθώ – νοητικά - στην απεραντοσύνη του γαλάζιου χρώματός σου!!!
Εύχομαι και ελπίζω πως θα έλθουν επί τέλους εκείνες οι ποθητές αλλαγές για το καλό όλων και την απαλλαγή μας από κάθε δυνάστη – εξουσιαστή, κακόβουλου εχθρού και καταπιεστή της αγαπημένης – πονεμένης Ελλάδας μας και σ΄ όλον τον κόσμο, ώστε να υπάρξει κι αυτή η δυνατότητα για τον καθένα και σε μένα, να μπορώ επί τέλους να απολαμβάνω την λατρεμένη θάλασσά μου όταν κι όποτε το επιθυμώ!!!
Με την Ελπίδα και το Όραμα για εκείνες τις ποθητές – λαμπρές ημέρες, Θάλασσα θα σε ονειρεύομαι και μου λείπεις πάντα……!!!!
ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.