ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΘΑΛΑΣΣΑ ,,,!!! αχ αχ ,,!!!

ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΘΑΛΑΣΣΑ………… !!!!

Μου λείπει ο ήχος από τα άγρια κύματά σου μάγισσα Θάλασσα , που σπάνε επάνω στα ανεμοδαρμένα βράχια της ακτής, σ΄εκείνα που στα σπλάχνα τους υπήρχε η μυστική – μαγική σπηλιά. Σ΄αυτήν μέσα πρωτοαντίκρισα τον θεϊκό Τρίτωνα αγκαλιά με την χρυσομαλλούσα γοργόνα, να της σιγοτραγουδά ερωτικό - μελωδικό τραγούδι και να την ραίνει μ΄αθάντο νερό πηγής, που ανέβλυζε απ την σχισμή του βράχου !! Ν΄αγγίξω τα φύκια στην ακτή, που ο δυνατός άνεμος έκανε τα ανταριασμένα σου κύματα να τα ξεβράσουν στην παραλία, στρώμα να τα κάνει, να σκεπάσουν - να πρασινίσουν τα βότσαλα, που κάτω από αυτά βρίσκουν καταφύγιο τα οστρακόδερμα, για να τραφούν και να κρυφτούν από τους λευκούς γλάρους που πετούν χαμηλά ψάχνοντας την λεία τους , τιτιβίζοντας - κράζοντας χαρούμενα κι ανέμελα, κάνοντας κύκλους από πάνω τους με τα μεγάλα υπέροχα φτερά τους!!!

Θάλασσα μου επιθύμησα τον αρωματισμένο αέρας σου με το ευεργετικό ιώδιό σου, που σε κάθε αναπνοή αναζωογονεί το κορμί και το θεραπεύει!! Ο άνεμος που σ΄ αγγίζει διαρκώς, σου < κλέβει> σταγονίδια δροσιάς από τους αφρούς των κυμάτων σου και με τις ριπές του δροσίζει το ευάλωτο ανθρώπινο σώμα , ανατριχιάζει το δέρμα ευχάριστα, κάνοντάς το σφριγηλό - νεανικό !!

Πόσο μου λείπουν Θάλασσα τα ηλιοβασιλέματά σου, τότε που τα νερά σου ντύνονται χρυσοκόκκινα , λάμπουν εντυπωσιακά – εκθαμβωτικά και αργά - αργά σβήνουν στου ορίζοντα την άκρη, όταν και οι τελευταίες ηλιαχτίδες βυθίζονται στον σκοτεινό βυθό σου !! Κι όταν το ολόγεμο – λαμπερό Φεγγάρι εμφανισθεί στον έναστρο ουρανό, σου χαράζει μυθικούς ασημοδρόμους που βολτάρουν επάνω τους τα στοιχειά σου: οι νεραΐδες , οι γοργόνες, οι Νηρηίδες που μαζί τους κάνει παιγνίδια ο σκανδαλιάρης - πανέμορφος Τρίτωνας, παίζοντας την μελωδική του λύρα, παρασύροντάς τες όλες σε χαρούμενο - ζωηρό χορό, ο δε ερωτευμένος τιτάνας Ωκεανός κυνηγά την αγαπημένη - ποθητή του νεράιδα, πλατσουρίζοντας άτσαλα στα κύματά σου, σηκώνοντας υψηλούς υδάτινους πίδακες!!!

Είναι και κάτι βραδιές Θάλασσα μου, που τα σκοτεινά νερά σου τα σχίζει η τρίαινα του Ποσειδώνα και το χρυσοποίκιλτο άρμα του, που το σέρνουν τα τέσσερα ολόλευκα άτια του διασχίζοντάς σε απ άκρη - σ΄ άκρη, για να πάει στον Όλυμπο να συναντήσει τ΄ αδέλφια του και τον κρυφό έρωτά του, την πανέμορφη θεά Αφροδίτη!!! Κι εσύ κόρη υπάκουη στον αφέντης σου, γαληνεύεις τα νερά σου από όπου διέρχεται, μην τύχη και τα κύματά σου βρέξουν τον χρυσοκέντητο γαλάζιο χιτώνα του, μουσκέψουν τα χρυσά σανδάλια του και σου θυμώσει πολύ …!! Το φωσφορίζον φυτοπλαγκτόν (το << bioluminesce>> ) με το μπλε λαμπιρίζον φώς τους ( λόγω της λουσιφερίνης που εμπεριέχουν), φωτίζουν τον δρόμο του μεγάλου Θεού σαν διαμαντένια αστεράκια του νερού, παραμένοντας στην θέση τους σε ασάλευτη φωτεινή γραμμή μέχρι την ακτή της Πιερίας, που βρίσκεται ο ξακουστός Όλυμπος, ο προορισμός του!!!

Πόσο μου λείπεις θάλασσα που με τα μικροκυματάκια σου, δρόσιζες τα πόδια μου σε εκείνες τις υπέροχες βόλτες στην αμμουδιά τα καλοκαίρια των διακοπών μου, στ΄ απογεύματα των δημιουργικών περισυλλογών μου !!? Καθισμένη τότε κάτω από τα αρμυρίκια της ακτής, βάλσαμο ήταν στην ψυχή το αγνάντεμά σου - το οπτικό ταξίδι επάνω σου, που μαζί με το χάδι από το δροσερό αεράκι στο κορμί μου, το γεμάτο μοσχοβολιές ρίγανης, θυμαριού, αγροδιόσμου και πεύκου, με ταξίδευες σε νησιά – τόπους και προορισμούς , εκεί όπου εσύ αγγίζεις και διαφεντεύεις….!!! Τότε που κάθε πρωί, εσένα πρώτη αντίκριζα από το μπαλκόνι μου, γέμιζα αισιοδοξία, διάθεση για ζωή και δημιουργία, θαυμάζοντας τον ζωοδότη ήλιο ν΄ ανατείλει μέσα από τα νερά σου στην γραμμή του ορίζοντα, εκεί που σμίγεις με τον ουρανό, πλημυρισμένη από τα θαυμάσια χρώματά του, που αυτά καθώς αντανακλώντουσαν επάνω στα παιγνιδιάρικα συννεφάκια, τα μετέτρεπαν σε φανταστικούς εξωπραγματικούς ταξιδιώτες!! Μοναδικές στιγμές μιας διαφορετικής ευτυχίας, που σε περικυκλώνει μια ατμόσφαιρα υπερβατική, μυστηριώδης, γεμάτη από χρώματα κι αρώματα της Θεϊκής φύσης!!!!!

Θάλασσα είσαι εκείνη που συλλέγεις όλα τα νερά της ξηράς, τα ενσωματώνεις, τρέφεις τα δικά σου πλάσματα και με την μοναδική διαδικασία της εξάτμισης - δημιουργίας βροχοφόρων νεφών, τα προωθείς καθαρά να επιστρέψουν γεμάτα ενέργεια στην γη, για την αναζωογόνηση – καρποφορία της και την επιβίωση όλων των πλασμάτων σ΄ αυτήν, πανίδας και χλωρίδας!!

Αγαπημένη Θάλασσα είναι πολλά τα καλά που μας προσφέρεις πλουσιοπάροχα, τα νόστιμα - τα υπέροχα σου ψάρια και θαλασσινά, τα φύκια , τα όστρακα, το αλάτι, τις φαρμακευτικές πολύτιμες πρώτες ύλες κλπ.!! Μας εμπνέεις σε πνευματικές και καλλιτεχνικές δημιουργίες, αλλά κυρίως με την ενέργεια που εκπέμπεις ευεργετικά επάνω μας, μας αποφορτίζεις από τοξικές ουσίες με την κάθαρση που επιτελείται στο γήινο σώμα μας, όταν βυθιζόμαστε στο νάμα των ευλογημένων νερών σου κι απογειώνεται η σάρκα και το πνεύμα μας ως νεογέννητο μωρό !!! Για την κυριαρχία και την εκμετάλευσή σου, πόσες συγκρούσεις ανθρώπων και παγκόσμιων συμφερόντων υπήρξαν διαχρονικά και συνεχίζουν να γίνονται με αυξανόμενη ένταση για τα πολύτιμα ορυκτά που κρύβεις – φυλάς στον κόρφο σου τον ποθητό !!!?? Πόση καταστροφή σου επιφέρουν με αυτέ τις διαμάχες και την αλόγιστη – ανεύθυνη εκμετάλλευση σου από τους κρατούντες την εξουσία του κόσμου, μόνον για τον πλουτισμό τους και τοιουτοτρόπως την ενίσχυση της δύναμης τους!! ?? Σε ρυπαίνουν τακτικά κατά την εξόρυξη των σπουδαίων κοιτασμάτων σου, σε καταστρέφουν και δηλητηριάζουν τα πλάσματα σου!! Όμως αυτό το κάνουν και οι άνθρωποι, οι παραθαλάσσιες χώρες, καθώς και τα καράβια, τα ποντοπόρα πλοία, με την χρήση σου ως σκουπιδότοπου, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που θα επέλθουν εξ αιτίας τους άμεσα ή έμμεσα στο περιβάλλον, αλλά και την υγεία του οικοσυστήματος και των ανθρώπων όλης της γης!!?

Σε λατρεύω Θάλασσα σαν την < μήτρα της δημιουργίας > και μου λείπεις πολύ τα τελευταία σκληρά χρόνια, που δεν δύναμαι πλέον να έρθω σιμά σου, να σε χαρώ, να σε θαυμάσω, να γεμίσω τις ψυχικές μου μπαταρίες από τις εξαιρετικές εικόνες και μορφές σου σε κάθε ώρα και στιγμή, να σε απολαύσω, να αναγεννηθώ μέσα στα νερά σου και να χαθώ – νοητικά - στην απεραντοσύνη του γαλάζιου χρώματός σου!!!

Εύχομαι και ελπίζω πως θα έλθουν επί τέλους εκείνες οι ποθητές αλλαγές για το καλό όλων και την απαλλαγή μας από κάθε δυνάστη – εξουσιαστή, κακόβουλου εχθρού και καταπιεστή της αγαπημένης – πονεμένης Ελλάδας μας και σ΄ όλον τον κόσμο, ώστε να υπάρξει κι αυτή η δυνατότητα για τον καθένα και σε μένα, να μπορώ επί τέλους να απολαμβάνω την λατρεμένη θάλασσά μου όταν κι όποτε το επιθυμώ!!!

Με την Ελπίδα και το Όραμα για εκείνες τις ποθητές – λαμπρές ημέρες, Θάλασσα θα σε ονειρεύομαι και μου λείπεις πάντα……!!!!

ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.