ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΜΑΙ.....!!!!!!

 ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΜΑΙ !!!!!!

Υπάρχουν κάποιες φωτογραφίες μας που μας κάνουν να χαμογελάμε πλατειά, να αισιοδοξούμε, ν΄αναπολούμε κάποιες εποχές που τα νιάτα ξεχείλιζαν - έλαμπαν κι όλα επάνω μας ήταν τέλεια, τίποτε περιττό κι άσχημο δεν υπήρχε !!

Τότε που δεν απαιτούνταν πολλά – περίπλοκα - χρονοβόρα για να βοηθήσουν την εμφάνισή μας κι όλα ήταν τόσο φυσικά κι απέριττα!!

Τότε που ο ορίζοντας της ζωής μας ήταν μεγάλος, τα όνειρα πολλά – ελπιδοφόρα - όμορφα κι η αναμονή για την επίτευξη των στόχων μας δεν μας πίεζε πιστεύω πολύ, γιατί ο χρόνος δεν μας απασχολούσε ιδιαιτέρα! Η ανυπομονησία υπήρχε μόνον για τα συναισθηματικά σκιρτήματα , τα θέματα καρδιάς και προσωπικών σχέσεων !! Εκείνη την εποχή όλα φάνταζαν εύκολα στην επίτευξη, ίσως λόγο άγνοιας κινδύνου – απειρίας ή μεγάλης αισιοδοξίας για εναλλακτικές λύσεις – ελιγμούς και φαντασίας!! Με την παρουσία μας πιστεύαμε – θεωρούσαμε ότι εκπέμπαμε παντού Χάρι, νάζι, σκέρτσο και χαμόγελα μιας δυναμικής ζωής και δημιουργίας!! Στα εμπόδια είχαμε μεγάλη ψυχική δύναμη και θέληση να τα ξεπερνάμε, να τα υπερπηδάμε χαράζοντας άλλες εναλλακτικές δράσεις, κινήσεις κι ενέργειες !! Με υγεία - σφριγηλότητα και την δυναμική από το πάθος των νιάτων μας, προχωρούσαμε στον καθαρό δρόμο της ζωής μας και δεν μας πτοούσαν τα εμπόδια. Πατούσαμε την γη κι έτριζε, μιλούσαμε για τα σχέδιά μας, τα όνειρά μας, τα οράματά μας κι υπήρχαν όλα τα περιθώρια προσπάθειας - εξέλιξης κι επιτυχίας !! Κοιτούσαμε το Μέλλον με χαρά και προσμονή, με πεποίθηση πως όλα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε! Ρουφούσαμε την ζωή με ευχαρίστηση κι ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά, πως θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας, να εξελιχτούμε σε ανώτερα κοινωνικά επίπεδα, να δημιουργήσουμε - να κτίσουμε καριέρα, κοινωνικό status, ένα καλό όνομα και σχέσεις ιδανικές – σωστές!! Στο πέρασμα των χρόνων άλλα πετύχαμε, άλλα όχι, χαρήκαμε - λυπηθήκαμε, απογοητευθήκαμε, παιδευτήκαμε μα ποτέ δεν τα παρατήσαμε, προχωρήσαμε και δημιουργήσαμε ότι ήταν δυνατόν!!

Σήμερα μετά από τόσα χρόνια κοιτάμε πίσω στο Παρελθόν μας, σε εκείνη την εποχή που όλα ήταν δυνατά κι ονειρικά, την νοσταλγούμε και την αναπολούμε, άλλοτε με ένα βουβό χαμόγελο κι άλλοτε με κάποιο δάκρυ που δεν θα την ξαναζήσουμε!!

Κι εγώ έτσι θέλω να την θυμάμαι εκείνη την περίοδο της νιότης κι ας μην την διάβηκα χωρίς δυσκολίες, αναποδιές, στενοχώριες, σοβαρά προβλήματα και συνεχή σκληρό καθημερινό αγώνα!! Γιατί ούτως ή άλλως << Πόλεμος είναι η Ζωή >>, σε κάποιους με πολλές νίκες, σε άλλους με διάφορες ήττες - υποχωρήσεις, με συμμαχίες αναγκαστικές - απαραίτητες, αλλά και στιγμές ικανοποίησης, χαράς, επιτυχίας, ίσως και μερικές ώρες - ημέρες ευτυχίας !!

Πάντως είμαστε τυχεροί που την ζήσαμε κι ας μην ήταν πάντοτε γλυκιά και ξένοιαστη, ήταν όμως η δική μας Νιότη!!

Ναι ΕΓΩ έτσι θέλω να με θυμάμαι, γεμάτη <<ΝΙΑΤΑ>> όνειρα, δύναμη και θέληση για αγώνα στον δρόμο της ΖΩΗΣ , που είναι και το μεγαλύτερο Δώρο !!!!

ΣΥΜΗ ΥΦΑΝΤ.